The Swarm ตั๊กแตนเลือด

The Swarm (ชื่อฝรั่งเศส La nuée) รีวิวหนังออนไลน์  หนังสยองขวัญแนวสัตว์กินคนจากฝรั่งเศสของ Netflix เรื่องราวของแม่หม้ายลูกสองที่ทำธุรกิจฟาร์มแมลงสยองขวัญ ใช้เลือดเป็นอาหารเพาะพันธ์ตั๊กแตนจนเกิดหายนะขึ้นในครอบครัว

ผลงานการกำกับของจัส ฟิลิปปอตส์ บอกเล่าเรื่องราวของเวอร์จินี (ซูเลียน บราฮิม) หญิงวัยกลางคนที่กลายเป็นม่ายลูกติด หลังจากสูญเสียสามีผู้เป็นหัวหน้าครอบครัวไป เนื่องจากครอบครัวเธอมีพื้นที่ เหมาะแก่การทำเกษตรกรรมทำให้เวอร์จินีตัดสินใจทำฟาร์มตั๊กแตน เพื่อนำโปรตีนจากสัตว์ชนิดนี้ไปขายต่อให้กับเกษตรกรอีกกลุ่ม แต่ดูเหมือนธุรกิจของเธอจะเต็มไปด้วยปัญหาเนื่องจากตั๊กแตนให้ผลผลิตน้อยกว่าที่คิด และยังเจอลูกค้ากดราคาอีกต่อหนึ่งด้วย

หนังสยองขวัญแนวสัตว์กินคนที่ไม่ค่อยมีมาให้เห็นในปัจจุบันนัก ยิ่งจากฝรั่งเศสด้วยไม่ค่อยเห็นแนวนี้มาก่อน เพราะหนังฝรั่งเศสมักมีสไตล์การกำกับแบบเนิบๆ เนือยๆ ไปตลอดเรื่องจนจบ และเรื่องนี้ก็ยังหนีไม่พ้นอารมณ์แบบที่ว่านี้เช่นกัน

ในฐานะที่ผู้เขียนเป็นแฟนหนังสัตว์กินคนคนหนึ่งที่ดูมาตั้งแต่อดีต หนังพวกนี้คือต้องพยายามหาไอเดียสัตว์ตัวใหม่ๆ มาขายไม่ให้ซ้ำใคร คือจะมีสัตว์แบบนี้มากินคนก็มีได้แค่เรื่องเดียวหรือสองเรื่อง ยกเว้นพวก ฉลาม จระเข้ งู สัตว์ยอดฮิตพวกนี้มีทำซ้ำมาเรื่อยๆ ซึ่งตั๊กแตนก็เคยมีมาก่อนแล้วในหนัง Locusts ปี 2005 เป็นแนวตั๊กแตนที่ถูกดัดแปลงพันธุกรรมหลุดออกมา แต่ดันไม่ได้กินคนแค่ทำลายพืชผลหนักจนรัฐบาลต้องออกมาปราบ ซึ่งก็ผิดหวังที่มันไม่ได้กินคนนี่แหละครับ

มาเรื่องนี้ก็เกือบจะคล้ายๆ กันเมื่อหน้าหนังเป็นแนวตั๊กแตนกินคน แต่ในเรื่องจริงๆ แทบจะเป็นหนังแนวแม่โรคจิตพยายามทำฟาร์มตั๊กแตนให้สำเร็จให้ได้ แม้จะต้องใช้เลือดมาเลี้ยงก็ตาม โดยฉากกินคนที่รอดูไปอยู่เอาท้ายสุดของเรื่องใกล้จบสิบนาทีสุดท้าย ซึ่งถ้าใครเป็นแฟนแนวนี้อยากดูแค่ฉากพวกนี้ก็ข้ามๆ ไปดูได้เลยก็ได้ครับ เพราะทั้งเรื่องมันเน้นวนเวียนกับดราม่าครอบครัวพ่วงปัญหาธุรกิจฟาร์มแมลงซะมากกว่า

ตัวเรื่องปูดราม่าว่านางเอกเป็นแม่หม้ายลูกสอง ที่พยายามหันมาทำธุรกิจฟาร์มตั๊กแตน โปรตีนจากแมลงส่งร้านอาหารราคาแพง แต่กลับไม่ประสบความสำเร็จในการเลี้ยง ลูกสาวก็มีปัญหาถูกเพื่อนในโรงเรียนล้อเรื่องแม่เลี้ยงตั๊กแตนอย่างหนักจนเครียด

อับอายเพื่อน (ถ้าพล็อตนี้ในไทยคงไม่ผ่าน เพราะเพื่อนคงมีแต่มาขอตั๊กแตนไปกินหมด) ลูกชายคนเล็กเล่นฟุตบอลจริงจังก็ขาดเงินทุนสนับสนุนจากแม่ กลายเป็นครอบครัวนี้เหมือนจะเอาตัวไม่รอดเพราะแม่ที่เป็นผู้นำประสบความสำเร็จ แถมยังยึดมั่นถือมั่นว่าธุรกิจแมลงนี้เป็นอนาคตของอาหารโปรตีนในอนาคตเมื่อยามโลกขาดแคลน ซึ่งก็เป็นเรื่องจริงที่เทรนด์การกินแมลงกำลังเริ่มนิยมไปทั่วโลก จากรสชาติที่ดีกับอัตราส่วนโปรตีนต่อน้ำหนักเท่ากันแมลงมีให้มากกว่า ผู้สร้างจึงนำไอเดียนี้มาต่อยอดให้เป็นหนังสยองขวัญที่พ่วงเรื่องธุรกิจแมลงไปด้วย โดยให้นางเอกพยายามหาทางขายแมลงที่ตนเองเลี้ยงทุกทางในราคาที่ดี ดูหนังออนไลน์

แต่กลับไม่สามารถหาตลาดแบบนั้นได้ เพราะเธอเองก็เลี้ยงเพาะพันธ์ได้ไม่มากพอเช่นกัน

เนื้อเรื่องแบ่งเป็นสามส่วนคือเรื่องราวการต่อสู้ดิ้นรนเพื่อหาเลี้ยงชีพถีบตัวเองให้พ้นจากความยากจน และสภาวะล้มละลายของเวอร์จินี แม่เลี้ยงเดียวสายสัมพันธ์ครอบครัวระหว่างแม่-ลูก และความสัมพันธ์ระหว่างพี่-น้อง และส่วนสุดท้ายเป็นเรื่องของตั๊กแตน การพัฒนาจากตอนแรกที่อ่อนแอ จนไปถึงแข็งแรงเสียงดังขึ้น วางไข่มากขึ้น เนื้อเรื่องชัดเจนตรงไปตรงมา มีเส้นบาง ๆ คั่นระหว่างความจำเป็นและความโลภ ไม่มีปมพลิกผันเท่าไร่นัก

The Swarm ตั๊กแตนเลือด

ต้องบอกตรงนี้ว่าสำหรับใครที่มองหาหนังสยองขวัญวิ่งไล่หนีกระเจิง เรื่องนี้ไม่ใช่หนังแนวนั้นเลย หากแต่เป็นหนังอินดี้ ดราม่า ดำเนินเรื่องเนิบ ๆ ออกช้ามากด้วยซ้ำ แต่ใส่ความน่ากลัวสยองขวัญของตั๊กแตนที่มีการดำรงชีวิตแบบผิดธรรมชาติเข้าไป ซึ่งผู้กำกับจัสต์ ฟิลิปโปต์ก็ไม่ได้ทำภาพให้ดูน่าสยองขวัญ ขยะแขยงอะไรมากมายนัก แต่ทำให้คิดจินตนาการตาม และความจินตนาการนี่แหละที่ทำให้มันน่ากลัว และจะยิ่งน่ากลัวสำหรับคนที่มีความกลัวแมลงเป็นทุนเดิม โดยรวมแล้วถึงจะดำเนินเรื่องช้าสไตล์หนังอินดี้ แต่การผสมผสานเรื่องดราม่าและความสยองขวัญทำออกมาได้ดี น่าติดตาม ทำให้ดูได้เรื่อย ๆ เพราะอยากรู้ว่าสุดท้ายแล้วจะลงเอยอย่างไร

ช่วง 30 นาทีแรกตัวเรื่องปูวนเวียนกับเรื่องปัญหาดราม่าครอบครัวพ่วงธุรกิจฟาร์มแมลงของนางเอก จนกระทั่งวันหนึ่งนางเกิดพลาดลื่นล้มในโรงเรือนจนได้แผล ตั๊กแตนมารุมกินเลือด ซึ่งเป็นจุดเปลี่ยนของเรื่องที่คนดูแนวหนังสัตว์กินคนคิดว่ามันต้องมาแล้วฉากกินคนที่รออยู่ แต่กลายเป็นว่าหนังก็ยังไม่เดินไปในทิศทางนั้นเลย กลายเป็นการสานต่อแนวธุรกิจแมลงของเธอต่อไปอีก เมื่อเธอก็ได้เห็นว่าแมลงเติบโตดี ก็เริ่มขยายฟาร์มใหญ่โตขึ้นเรื่อยๆ และก็ปกปิดความลับเรื่องการเอาเลือดตัวเองพ่วงกับการขโมยสัตว์เลี้ยงเพื่อนบ้านอย่าง หมา วัว มาให้ตั๊กแตนกิน ก่อนเอาแมลงไปขายเป็นอาหารสัตว์ให้คนเลี้ยงเป็ดทำฟัวกราส์ (ตับเป็ดตับห่าน) ที่เป็นอาหารขึ้นชื่อของฝรั่งเศส ซึ่งเอาจริงๆ ผู้เขียนคิดว่าอาจจะไม่ต้องไปแนวกินคนแล้วก็ยังได้ ดูหนังฟรี

แต่ทำเป็นแนวแหวะว่าเลี้ยงแมลงด้วยเลือดอะไรแบบนี้ก็น่าจะดี แต่หนังก็ไม่ได้จะเน้นแหวะแบบนั้นอีก ถึงจะมีฉากเน้นเลือดสัตว์ แผลจากแขนนางเอกที่ตั๊กแตนรุมกิน หรือฉากโคลสอัพตั๊กแตกกินเลือด แต่มันก็ทำได้แค่สยองนิดๆ หน่อยๆ ไม่ได้ถึงใจอะไรมาก อาจจะรู้สึกว่านี่เป็นหนังที่โฟกัสไปที่ผู้หญิงโรคจิตอยากเลี้ยงแมลงให้สำเร็จเพื่อครอบครัวซะมากกว่า

และจุดนี้เองก็เป็นปัญหาใหญ่ของเรื่องจากความไม่เมคเซนส์ประหลาดๆ ตรงที่เกี่ยวข้องกับการเลี้ยงตั๊กแตนอย่าง ทำไมนางเอกต้องขโมยสัตว์เลี้ยงเพื่อนบ้านไปให้ตั๊กแตนกิน ซึ่งถ้ามองว่าในเรื่องนางพยายามให้ธุรกิจประสบความสำเร็จ เว็บดูหนัง

ความเนิบช้าของ The Swarm คือการพาผู้ชมค่อยๆด่ำดิ่งไปกับความสิ้นหวังของเวอร์จินีที่ดูเหมือนจะอับจนหนทางกับการทำมาหากิน เมื่อเธอไม่สามารถนำพาธุรกิจด้านการเกษตรให้ตัวเองและครอบครัวมีชีวิตที่ดีขึ้นได้ เมื่อเธอค้นพบว่า สิ่งที่ทำให้ฟาร์มตั๊กแตนของตัวเองสามารถสร้างผลผลิตที่งอกงามได้ด้วยการ “เลี้ยงด้วยเลือด” เธอจึงไม่รีรอแม้แต่น้อยที่จะเลือกหนทางดังกล่าว

การหาเป็ดไก่หรือสัตว์เล็กอย่างอื่นมาให้ตั๊กแตนน่าจะง่ายกว่าเยอะ แถมยังทำได้ต่อเนื่องไม่มีปัญหาต้องไปขโมยใครด้วย หรือการหาเลือดสัตว์ในฝรั่งเศสก็ดูหายากแบบไม่ค่อยเข้าใจเหตุผลนัก (ในเรื่องบอกว่านางเอกไม่ได้เข้าสมาคมเกษตรเลยขายเลือดให้ไม่ได้) แถมตัวนางเอกนอกจากขโมยสัตว์มาให้ตั๊กแตนกินแล้ว ตัวเธอเองก็ยังต้องเอาตัวไปให้ตั๊กแตนกัดกินเลือดบ่อยๆ อีกด้วย จนมาเป็นปมว่าเธอต้องใส่เสื้อมิดชิดตลอดเรื่อง ซึ่งจริงๆ ไม่จำเป็นต้องเอาตัวเข้าไปก็ได้ แค่ถ่ายเลือดมาให้ตั๊กแตนกินก็น่าจะพอแล้ว แต่ในเรื่องก็ไม่ได้มีคำตอบอะไรพวกนี้ให้เลย

ด้วยความที่หนังทั้งอืดทั้งเอื่อย เนือยๆ กับเรื่องราวดราม่าแบบที่บอกไป แม้มันอาจจะไม่ถึงกับแย่สุดๆ แต่ในฐานะหนังสัตว์กินคนต้องบอกว่ามันจะไม่ผ่านก็เพราะการโฟกัสผิดจุดไปปูเรื่องอื่นซะเยอะนี่แหละครับ ซึ่งพอถึงช่วงที่ตั๊กแตนหลุดออกมากินคนตอนท้าย (จริงๆ มีหลุดมากลางเรื่องครั้งหนึ่ง แต่ก็ไม่ได้มีอะไรต่อมาเลย) เวลาในหนังมันก็ใกล้หมดแล้ว

ผู้สร้างพยายามเลี้ยวกลับลำสุดตัวให้ตั๊กแตนมากินคนติดๆ กันเพื่อเอาใจคนดู แต่ก็ยังไม่ถึงใจอยู่ดี เพราะหนังเล่นตัดฉากมีตั๊กแตนมาเกาะทั่วตัวนอนตายแล้ว หนังฟรี  ไม่มีฉากเริ่มจู่โจมกัดกินคนแบบที่ควรจะมีในแนวหนังแบบนี้ อย่างฉากตั๊กแตนรุมพังบ้านก็ไม่มี ใช้ตัดฉากเอาทั้งหมด ซึ่งเข้าใจว่าคงเป็นเพราะหนังทุนต่ำสร้างฉากแบบนี้ลำบากด้วย แต่ก็ยังดีที่มีฉากฝูงตั๊กแตนรุมโจมตีที่แอบเว่อร์นิดๆ ในตอนไคลแม็กซ์ แต่ก็ยังเป็นสเกลเล็ก  ก่อนหาทางจัดการฝูงตั๊กแตนนี้ได้ในตอนท้ายพ่วงด้วยการเคลียร์ปมดราม่าแม่ลูกไปพร้อมกัน ซึ่งบอกตรงๆ ว่าแอบผิดหวังที่หนังเลือกจบแบบสวย แทนที่จะไปให้สุดกับแนวสยองขวัญดราม่าหดหู่ไปเลยขะดีกว่า

ตัวละครหลักของเรื่องมีด้วยกัน 4 คน คือ (1) เวอร์จินี (ซูเลียน บราฮิม) แม่เลี้ยงเดี่ยวผู้คลั่งไคล้การเลี้ยงตั๊กแตน โดยคาดหวังรายได้จากการเลี้ยงตั๊กแตนและยอมทำทุกอย่างเพื่อประสบความสำเร็จถึงแม้จะผิดก็ตาม ซูเลียนถือเป็นคนสำคัญที่ทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้สนุกน่าติดตาม แสดงออกมาได้ธรรมชาติ ดูแล้วเข้าถึงอารมณ์ความเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว ที่พยายามต่อสู้ดิ้นรน เพื่อฐานะทางการเงินของครอบคร้ว แสดงดีจนได้รับรางวัลนักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยมจากงานเทศกาลภาพยนตร์ซิดจัส 2020 (2)  คาริม (โซเฟียน กัมม์) เจ้าของไร่ไวน์เพื่อนของเวอร์จินี เขาสนับสนุนเวอร์จินีทุกอย่าง และยังเป็นที่ปรึกษาให้กับลูก ๆ ของเวอร์จินีด้วย โซเฟียนเล่นออกมาได้ธรรมชาติเช่นกัน ดูแล้วก็เชื่อว่าเป็นเพื่อนกันจริง ๆ บทของคาริมใส่เข้ามาทำให้เนื้อหามีอรรถรสมากขึ้นลุ้นกับความสัมพันธ์ของคาริมและเวอร์จินีว่าจะมีความเป็นไปได้ที่จะลงเอยด้วยกันได้ไหม

บทลูกสาว (3) ลอร่า (มารี นาร์บอนน์) เป็นพี่สาวและลูกสาวแสนดีที่พร้อมช่วยแม่เลี้ยงน้องและดูแลตั๊กแตน แต่มีความคับข้องใจกับสภาวะการของครอบครัวที่ต้องเลี้ยงตั๊กแตน ซึ่งดูไม่ค่อยรุ่ง มารีแสดงบทนี้ออกมาได้ดูเป็นธรรมชาติ สีหน้าแววตา เหมือนเป็นลูกสาวของซูเลียนและพี่สาวของราฟาเอลจริง ๆ  และ (4) แกสตรอง (ราฟาเอล โรมองด์) น้องชายที่สุขภาพค่อนข้างอ่อนแอ รักแม่ ชอบเล่นฟุตบอล เป็นสีสันสร้างรอยยิ้มให้ครอบครัว และสร้างรอยยิ้มให้คนดูได้ด้วย เพราะหนังเป็นแนวดราม่าไม่ค่อยมีช่วงเวลาที่จะยิ้มออก แต่ก็ได้ยิ้มบ้างจากการแสดงของราฟาเอลนั่นแหละ

เนื้อเรื่องเกี่ยวกับเกษตรกรรมดังนั้นภาพที่นำเสนอออกมาต้องเป็นนอกเมือง ซึ่งหนังจะพาเราไปดูวิวสวยงามของชนบทฝรั่งเศส ทุ่งหญ้า บ้านในชนบท ทะเล และทะเลสาบ ซึ่งมีความเป็นยุโรป สงบสวยงาม สำหรับ CG ของเรื่องได้บริษัท Digital District เป็นผู้รับผิดชอบซึ่งทำออกมาได้สมจริง ทั้งตอนที่ตั๊กแตนกำลังรุมกินเลือด หรือฝูงตั๊กแตนบินพร้อมกัน ให้ความรู้สึกทั้งน่าเกลียดน่ากลัว อาจสยองติดตาไปหลายวันสำหรับคนกลัวแมลง

เนื้อเรื่องจะว่าแปลกใหม่ก็ไม่เชิง เป็นเรื่องเกี่ยวกับสัตว์ประหลาดซึ่งก็เคยเห็นมาอยู่บ้าง แต่อาจไม่เคยเห็นเรื่องเกี่ยวกับตั๊กแตน เรื่องชื่อเดียวกัน The Swarm ปี 1978 นั้นเป็นเรื่องเกี่ยวกับผึ้ง แต่แนวการดำเนินเรื่องก็ค่อนข้างต่างกัน แต่ความพิเศษของ The Swarm 2020 อยู่ที่ความเป็นหนังฝรั่งเศส อินดี้ ดำเนินเรื่องช้า ผสมความสยองขวัญกับดราม่าความสัมพันธ์ครอบครัวเข้าไป ทำให้เป็นความแปลกใหม่ที่ไม่ค่อยพบเจอ เว็บดูหนังฟรี

อย่างที่บอกต้องคอยเตือนตัวเองว่าถ้าอยากดูหนังสยองขวัญ แอ็คชั่น วิ่งไล่ เรื่องนี้ไม่ใช่อย่างแรง แต่ถ้าอยากดูหนังอินดี้ สยองขวัญ ฝรั่งเศส เรื่องเกี่ยวกับสัตว์ประหลาดมาทางนี้ สำหรับการดำเนินเรื่องแบบเนิบแสนเนิบถ้าถามว่าทำให้หลับไหม ไม่หลับนะ ถึงจะดำเนินเรื่องช้าแต่ทุกช่วงเวลาก็ทำให้ Engaged ไม่อาจละสายตาไปได้ โดยรวมให้คะแนน 7.5/10 แอบขัดใจตอนจบนิดหน่อยรู้สึกขาดความสมเหตุสมผลและค่อนข้างกระชับ ผิดกับตลอดทั้งเรื่องที่ดำเนินมาช้ามาก ใครชอบหนังแนว Horror เกี่ยวกับแมลง หรือเป็นแฟนหนังอินดี้ฝรั่งเศส เชื่อว่าเรื่องนี้ไม่ทำให้คุณผิดหวัง

หนังใหม่ The Swarm จึงเป็นหนังระทึกขวัญที่มีความเนิบช้า เน้นการสร้างความเข้าใจระหว่างผู้ชมและตัวละคร โดยมีตั๊กแตนกินเลือดเป็นแค่เพียงองค์ประกอบในการสร้างความน่ากลัว เพราะความเป็นจริงแล้วความน่าหวาดผวานั้นล้วนแล้วแต่เกิดขึ้นจากตัวเวอร์จินีทั้งสิ้น ถ้าดูไปคิดตาม วิเคราะห์ สิ่งที่เกิดขึ้นแล้วหนังเรื่องนี้ก็เป็นภาพสะท้อนปัญหาวิถีชีวิตของภาคเกษตรกรชาวฝรั่งเศสที่ต้องแบกรับความลำเค็ญในการเอาชีวิตรอดอย่างปากกัดตีนถีบได้น่าสนใจทีเดียว